
Зайченцето бяло
Зайченцето бяло цял ден се ебало
в близката горичка с една сърничка
и накрая разбрало, че е прокапало.
Хукна зайчето да бяга
с надървена тояга.
Гледа на една поляна
легнала лисана.
Отзад той я подбра
и дупето ù разпра.
Гледа на една пътечка
натъртила се мечка.
Злобно зайо ù го нафърфори
и взе нежно да ù говори:
Не, не искам бабо мецо мед,
а по-добре минет.
След като мечката облада
зайо запъти се при лъва.
Застана зад една лъвица
и каза: Ах каква мръсница!
и и го отпра в гнусната гъзица.
Лъвчо в храстите се скрил
и гъза спасил.
Автор: П. Димитров